پراز شعرم ولی بی تو، زبان واژه لال است
پر از شعرم ولی بی تو، زبان واژه لالست
نمی دانی که بعد از تو، دل من در چه حال است
تو هم یک آدم ساده، تو هم یک مرد معمولی
چه شد من عاشقت گشتم؟! برایم یک سوال است
نه مثل لیلی و شیرین، نه مثل ویسم و عذرا…
که مرد من! به تو عشقم، به قرآن بی مثال است
شب من با خیال تو، پر از آرامش و رویا
به دور از این هیاهوها، به دور از قیل و قال است
تو تقدیر منی عشقم، تویی سهم من از دنیا
نشسته نقش عشق تو به دلدر هر چه فال است
نباشی گفتن از فرد، نبشی شادی و خنده
و بودم در نبود تو، بکن باور محالست
خلاصه بی تو من هیچم پر از اشکم پر از گریه
پراز شعرم ولی بی تو، زبان واژه لال است